Muzeum Interaktywne Centrum Fajansu

Istniejący budynek składa się z dwóch części- budynku dawnego Banku Gdańskiego wpisanego do rejestru zabytków wraz z rozbudowaną w latach 90-tych częścią administracyjną. Budynek powstał w roku 1911 według projektu inżyniera architekta Stanisława Paszkiewicza z Warszawy na siedzibę Włocławskiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu. Jest to renesansowa kamieniczka z bogato zdobioną w cegle klinkierowej dwubarwną elewacją frontową i tynkowym wystrojem architektonicznym. Na uwagę w części zabytkowej zasługuje imponująca kolista sala sprzedaży z bogatym wystrojem sztukatorskim i pięknie zdobiony kolorowymi witrażami świetlik dachowy.

Projekt zakłada podział funkcji zgodnie z historycznym podziałem obiektu- w części zabytkowej lokalizuje się Interaktywną Strefę Historyczno- Wystawową, a w dobudowanej w latach 90-tych części- Interaktywną Strefę Edukacyjną. Założeniem Interaktywnej Strefy Historyczno- Wystawowej jest wędrówka przez historię włocławskich wyrobów ceramicznych oraz historię miasta. W interaktywną wędrówkę będą wplecione stałe eksponaty fajansu, obrazujące historię zdobnictwa oraz wystawy czasowe. Interaktywna strefa edukacyjna ma natomiast przybliżyć odwiedzającemu proces produkcji wyrobów fajansowych- od projektu, formowania, aż do wypalenia. Chodzi o to, by zwiedzający nie tyle oglądał eksponaty, co uczestniczył w procesie ich tworzenia, eksperymentował, angażował się i zaczął rozumieć pewne zjawiska. Każdy uczestnik tego procesu będzie mógł wszystkiego dotknąć, wziąć udział w każdym etapie produkcji, by ostatecznie wykonany przez siebie przedmiot zabrać ze sobą do domu.